Fietsonderbroek

• Geplaatst op 31 Juli 2014
• Door Dann Hensums
• Geplaatst in AGU, bretels, fietsbroek, fietsonderbroek, Odlo, zeem
• 0

Fietsonderbroek of fietsbroek? Het klinkt vies en als hij nat van het zweet is, is hij dat ook maar als je wel eens goed zadelpijn hebt gehad geef je daar niet meer om. Dan maar vies, dat is altijd nog beter dan schaafwonden aan de binnenkant van je benen. Maar wat is nu precies het verschil tussen een fietsonderbroek en een fietsbroek, want ook in een fietsonderbroek zit een zeem. We besloten er een fietstochtje aan te wagen en trokken een dag op pad met een fietsonderbroek van Odlo en een dag met een echte fietsbroek van AGU.

Omdat ons verteld was dat je van traditioneel ondergoed tijdens het fietsen meer last als gemak hebt droegen we er niets onder.

Fietsen met de fietsonderbroek. We togen naar Domburg om daar over Walcheren een tocht van zo'n 80 km te maken en aan het eind van de dag te kijken in hoeverre een en ander aanvoelde. Allereerst was er het gevoel en uiterlijk van de fietsonderbroek. Het is echt een onderbroek, de dunne lycra stof rekt lekker mee zonder te knellen, de zeem is niet superdik maar je kan echt niet in je fietsonderbroek over straat of op de fiets, daar laat hij net te veel voor doorschemeren. De eerste uren op de fiets verliepen goed, weinig last maar tegen de middag kreeg ik last van tintelingen en een slaapzak en moest steeds gaan staan. Dat hoeft natuurlijk niet alleen aan de broek te liggen, ik ben geen echte toerfietser, maar ik wenste wel dat ik downtown wat meer ondersteuning had. Bovendien was het met mijn short erover ook wel een beetje te warm aan het worden. Voordeel van een fietsonderbroek is wel dat je na het afstappen niet echt met een broekvol gevoel loopt en wat lekkerder op een terrasje zit.
 
Tochtje met een fietsbroek. Hoewel nog een beetje stijf van de vorige dag hesen we ons de volgende ochtend vol goede moed in onze heuse fietsbroek met dikke pamper voor een tocht over de boomdijken in de Zak van Zuid-Beveland. Wederom zonder ondergoed maar wél met een flinke lik uiercreme. Ik was al in het stadium beland dat het volle luier gevoel me niet meer kon schelen. We zullen hier niet verder ingaan op de fietsbroek gaan maar ons beperken tot de fietsonderbroek. Aan het eind van dag 2 hadden we een goed vergelijk en onder het genot van een welverdiende pint zijn we tot de volgende conclusie gekomen.
 
Een fietsonderbroek is leuk voor een 'rondje fietsen' maar beslist niet voor meer dan 50 km. Voordeel is wel dat je, bijvoorbeeld in het buitenland, fatsoenlijk gekleed een historisch gebouw kan bezoeken en we kunnen ons voorstellen dat een en ander voor dames wel prettig is. Na deze 2 dagen fietsen trekt deze jongen echter in het vervolg liever een echte fietsbroek aan die niet verschuift, dus met bretels en lekker strak rond het lijf. Sinds mijn ervaring met mijn fietsonderbroek op de met keitjes geplaveide straatjes van Veere kreeg het woord 'stuiterbal' ineens een heel andere betekenis en die beleving was iets wat ik liever nooit meer meemaak.